Curd Gustav Andreas Gottlieb Franz Jürgens (München, 13 december 1915 – Wenen, 18 juni 1982), ook bekend als Curt Jurgens, was een in Duitsland geboren Oostenrijks toneel- en filmacteur.

Jonge jaren

Jürgens werd geboren in München, in de wijk Solln. Zijn vader was een handelaar uit Hamburg en zijn moeder een lerares Frans.

Jürgens begon zijn werkcarrière als journalist, maar op aandringen van zijn vrouw Louise Basler, die zelf actrice was, ging hij zich bezighouden met het acteervak. In het begin van zijn acteercarrière speelde hij vooral mee in toneelstukken in Wenen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Jürgens door de nazi’s als “politiek onbetrouwbaar” bestempeld, en in 1944 afgevoerd naar een concentratiekamp. Hij overleefde de oorlog en werd nadien genationaliseerd tot Oostenrijker.

Carrière
Net als veel meertalige Duitse acteurs, speelde Jürgens na de oorlog mee als soldaat in talloze oorlogsfilms, waaronder The Longest Day. Zijn doorbraak kwam met de film Des Teufels General (1955). In 1956, na zijn rol in de Franse film Et Dieu... créa la femme, kwam hij naar Hollywood. Daar maakte hij in 1957 zijn eerste Hollywoodfilm, The Enemy Below. Jürgens werd nadien een internationale filmster. Hij kreeg zelfs een rol als de schurk in Roger Moores favoriete James Bondfilm; The Spy Who Loved Me.

Zijn laatste film was de Sovjetse spionagethriller Teheran 43 in 1981. Wel was hij in 1982 nog te zien in de Britse televisieserie Smiley's People.

Hoewel hij in meer dan 100 films meespeelde, zag Jürgens zichelf toch meer als een toneelacteur. Zijn laatste toneeloptreden was in 1980 in Mozarts opera Die Entführung aus dem Serail. Hij toerde met deze opera door Japan, samen met de Weense Staatsopera.

Jürgens regisseerde ook een paar keer een film en schreef enkele scenario’s, maar dit ging hem minder goed af dan het acteerwerk.

Persoonlijke leven

Jürgens had een huis in Frankrijk, maar keerde geregeld terug naar Wenen om daar op te treden. Hij stierf ook in Wenen aan de gevolgen van een hartaanval. Jaren eerder had hij al eens een hartaanval gehad, met een bijna-doodervaring tot gevolg.

Jürgens viel op door zijn lengte; 1,92 meter.

Jürgens was in zijn leven getrouwd met:
Lulu Basler, actrice (15 juni 1937 – 8 oktober 1947) (gescheiden)
Judith Holzmeister (16 oktober 1947 – 1955) (gescheiden)
Eva Bartok (13 augustus 1955 – 1957) (gescheiden, kreeg met haar 1 dochter)
Simone Bicheron (14 september 1958 – 1977) (gescheiden)
Margie Schmitz (21 maart 1978 – 18 juni 1982) (tot aan zijn dood)

Filmografie

Portret van Curd Jürgens door Günter Rittner, 1980Königswalzer (Germany), Jürgens' eerste film (1935)
Wen die Götter lieben (Germany) (1942)
Frauen sind keine Engel (Germany) (1943)
Wiener Mädeln (Germany) (1944)
Der Engel mit der Posaune (Germany) (1948)
Der Schuß durchs Fenster (1950)
1. April 2000 (1952)
The Confession of Ina Kahr (1954)
Des Teufels General (1955)
Die Ratten (1955)
Et Dieu... créa la femme (1956)
Bitter Victory (1957)
Tamango (1957)
The Enemy Below (1957)
The Inn of the Sixth Happiness (1958)
Me and the Colonel (1958)
This Happy Feeling (1958)
Ferry to Hong Kong (1959)
The Blue Angel (1959)
Brainwashed (1960)
I Aim at the Stars (1960)
Bankraub in der Rue Tour (1961)
The Longest Day (1962)
Miracle of the White Stallions (1963)
Lord Jim (1965)
Target for Killing (1966)
Dirty Heroes (1967)
The Karate Killers (1967)
Battle of Britain (1969)
The Assassination Bureau (1969)
Battle of Neretva (1969)
The Mephisto Waltz (1971)
Der Kommissar (TV) (1973)
The Vault of Horror (1974)
Fall of Eagles (BBC TV) (1974)
The Spy Who Loved Me (1977)
Schöner Gigolo, armer Gigolo (1978)
Teheran 43 (1981)
Smiley's People (BBC TV) (1982)