The Progidy

  • Signed book
    The Prodigy, Invaders must die, boek is gesigneerd door The Prodigy, foto's zijn gemaakt door Paul Dugdale
    31,5 x 31 cm
  • Biography

    The Prodigy is een Britse dance-act. The Prodigy is een van de succesvolste acts die de dansmuziek van de jaren 90 van de twintigste eeuw hebben voortgebracht. De grote man achter The Prodigy is Liam Howlett (1971). Muzikaal gezien is hij het brein en de leider van de groep. Op het podium wordt hij vergezeld door MC Maxim Reality (1967) en zanger/danser Keith Flint (1969). Een van de sterkste punten van The Prodigy is dat ze vanwege hun performance opvallen en door hun punkattitude ook een rockpubliek bereiken. Bekende nummers van hen zijn Out of Space, Smack My Bitch Up, Voodoo People, No Good (Start the Dance), Omen en Firestarter.
     

    Biografie
    Debuut: eerste demo's, eerste optredens.
    Moog Prodigy synthesizer waarnaar de band vernoemd is.
    De band The Prodigy, waarvan de basis ligt in Essex, begint in 1990 nadat ravers Keith Flint en Leeroy Thornhill de dj Liam Howlett ontmoetten in een club, genaamd ‘The Barn’. Ze zijn onder de indruk van de dj en stellen voor om samen met Sharky, een vriendin van Keith Flint, op zijn muziek te dansen. Liam Howlett ging akkoord, maar wilde ook een MC. Maxim Reality (Keith Palmer) komt er na advies van de andere leden. Maxim zal de overige vier pas ontmoeten op de avond van hun eerste optreden. Dat optreden komt er nadat Ziggy, hun voormalige en eerste manager, een liveshow kon regelen bij ‘The Labyrinth’ in 1990. Daarna produceert Liam Howlett een 10-track demo met de intentie een platencontract te krijgen. De A&R-afdeling van platenmaatschappij XL Recordings bood The Prodigy een contract aan. Nadat de groep een platencontract tekende in de winter van 1990 beslist Sharky de band te verlaten. De What Evil Lurks-ep volgde in 1991. De ep bevat ook de track Android, die een van hun meest geliefde nummers werd.

    De single "Charly", die 6 maanden later uitkwam, werd een hit in Groot-Brittannië. The Prodigy werd een geliefde act op raves. Toch had het succes ook zijn keerzijde. De sample van een kinderstem werd als debilisering van het ravegenre gezien. De meeste ravers trokken zich er echter weinig van aan. Het grote succes bleef uit, maar de naam Prodigy werd wel al erg bekend in de Europese underground scene.

     Debuutalbum: Experience (1992 - 1994)
    Het debuutalbum "The Prodigy Experience" kwam uit in het najaar van 1992. Het was het eerste echte rave-album, waar toen nog niet veel toekomst in werd gezien. Het album had nog enkele singles, waarvan Out of Space (met een sample van Max Romeo's reggaenummer I Chase the Devil) ook de doorbraak van The Prodigy betekende in Nederland en België.

    Tweede album: Music for the Jilted Generation (1993 - 1995)
    The Prodigy's volgende album, in 1994, was "Music for the Jilted Generation". het werd een groot succes in Groot-Brittannië en werd genomineerd voor de Mercury Music Prize. Het geluid was donkerder en dieper en distantieerde zich van het ravegeluid. Naast harde en snelle dancetracks stonden er ook enkele experimentele atmosferische tracks op. Het bekendst werden de nummers No Good (Start the Dance) en Voodoo People. Het album zette zich af tegen de autoriteiten de illegale ravefeestjes aan banden wilden leggen. Het boekje bevat een sfeerimpressie van een raver die een hangbrug wil doorsnijden terwijl hij zijn middelvinger opsteekt naar de politie die vanuit een grauwe industriestad toekijkt.

    Derde album: The Fat of the Land (1996 - 1998)
    Het volgende album, getiteld "The Fat of the Land", verleende de band een positie als een van de meest internationale populaire en beroemde dance-acts. Het album kwam echter erg moeizaam tot stand. De eerste voorbode van het album was de succesvolle single Firestarter in het voorjaar van 1996. Intussen werd het uiterlijk van The Prodigy steeds punkachtiger. De single Mindfields werd uitgesteld omdat de productie veel tijd kostte. In de zomer van 1997 verscheen het derde album uiteindelijk. Het kwam binnen op nummer 1 in de Nederlandse, Britse en Amerikaanse hitlijsten. De single, maar vooral de videoclip van Smack My Bitch Up veroorzaakte een rel vanwege het extreme geweld. MTV weigerde de video te draaien. Toen in 1998 de tournee was afgelopen, kondigden de leden aan een tijdje uit elkaar te gaan om zich te richten op solo-activiteiten.

    Dirtchamber Sessions
    In 1999 kwam het volgende album uit; "Dirtchamber Sessions Volume 1". Dit album, eigenlijk solo werk van Howlett, werd een heel andere dan de vorige albums met rond de 50 gemixte tracks. Toen Howlett een set draaide in de "Mary-Anne Hobbs's Breezeblock show" op het Engelse radiostation Radio 1, bleek deze zo populair dat uiteindelijk werd besloten om de uitgebreide versie van de Breezeblock-mix op cd uit te brengen.

    Solo-projecten (1998 - 2001)
    Leeroy verliet de band in 2000, omdat hij zich volledig wou richten op het solo–zijn en omdat hij zich al jaren geen lid van de groep voelde.

    Maxim Reality debuteerde in 2000 met Hell's Kitchen, een plaat die matig werd ontvangen. De single Carmen Queasy werd echter wel een hit, vooral door de gastbijdrage van Skin, de zangeres van Skunk Anansie. Leeroy verliet later dat jaar de groep. Het is dan een korte tijd onduidelijk of The Prodigy nog bestaat en wie nog deel ervan uitmaken. De aankondiging van een nieuw album gaf duidelijkheid. Leeroy debuteerde een jaar later met Beyond All Reasonable Doubt onder de naam Flightcrank.

    Ook Keith Flint maakte een meer rock-gericht solo-album. Onder de bandnaam Flint kwam hij in 2003 met een demo album uit: Device #1. Het album kreeg weinig publiciteit van de muziekpers. [bron?] De track 10a: Razor, van het album werd voor de tweede keer uitgebracht op de verzamelaar Their Law: The Singles 1990-2005. En track 10b: Baby's Got A Temper werd een eigen album geadopteerd door The Prodigy. De band Flint bestaat naast Keith Flint ook uit: Jim Davies, Kieron Pepper en Tony Howlett (de broer van Liam Howlett). Jim Davies en Kieron Pepper zijn naast "Flint" leden ook leden van Hyper.

    Wederopstanding van de groep (2001 - 2004)
    In 2001 kwam The Prodigy weer bij elkaar. Dit keer zonder Leeroy, die de band verliet. Liam, Maxim en Keith pakten de draad weer op voor het Lowlands festival. In 2002, na een pauze van het toeren en het opnemen, kwam de single "Baby's Got a Temper" uit, met daarin een sample uit "Firestarter". De single behaalde weliswaar de hitparade, maar werd door critici en fans toch gezien als een flop.[bron?] De nieuwe opnamen bleven moeizaam gaan en de uitgave van een nieuw album werd talloze malen uitgesteld. Liam besloot al zijn gemaakte werk weg te gooien en opnieuw te beginnen.

    Vierde Album: Always Outnumbered, Never Outgunned (2004 - 2008)
    De bedenker en bandlid van The Prodigy: Liam Howlett in actie in augustus 2005.
    Op 23 augustus 2004, ruim zeven jaar na The Fat Of The Land, verscheen er weer een nieuw studioalbum van The Prodigy, getiteld Always Outnumbered Never Outgunned. Aan het album is te horen dat het niet zonder slag of stoot tot stand was gekomen; Liam had het opgenomen zonder Keith en Maxim en diverse eerder uitgebrachte songs ontbraken erop, omdat ze Liam teveel deden denken aan The Fat Of The Land. Aldus waren ze resoluut naar de prullenmand verwezen.

    Hoewel het album veel muzikale invloeden heeft, valt de plaat te scharen onder electropunk. Wel bevatte het album onder andere een remix van het nummer Love Buzz van Shocking Blue, Phoenix genaamd. Ook een remake van Michael Jackson's Thriller, hier genaamd The Way It Is, staat erop, en de singles Girls, Spitfire en Hotride. Bij deze singles werden ook video's opgenomen. De video bij Hotride werd echter niet uitgebracht, omdat deze wegens zijn gewelddadige inhoud automatisch gelinkt zou worden aan Smack My Bitch Up.

    Their Law: The Singles 1990 - 2005
    In 2005 verscheen de eerste verzamelaar van 15 jaar The Prodigy, genaamd Their Law: The Singles. Op de bonus-cd verschenen remixen van oude Prodigy-hits door de Audio Bullys, Pendulum en Sub Focus, nieuwe artiesten die allen door The Prodigy zeggen te zijn geïnspireerd. Vooral de Pendulum remix van "Voodoo People" wordt goed ontvangen. In de bijhorende muziekvideo figureren de leden van The Prodigy zelf.

    Vijfde album: Invaders Must Die (2009 - 2010)
    In januari 2006 begon Liam Howlett met de opnames van een vijfde Prodigy-album in een studio in Londen. Hierbij werd hij geholpen door Amanda Ghost in zijn nieuwe muziek- en stijlkeuze. Het album is verschenen op 23 februari 2009 en heet Invaders Must Die. Het album is volledig gemaakt met de medewerking van Maxim Reality en Keith Flint. Dit is gedaan om ervoor te zorgen dat elk nummer live ten gehore kan worden gebracht. Ter promotie van hun album speelde ze in 2009 op Sziget, Rock Werchter en op Lowlands.

    Howlett zette op 14 November 2010 een remix van Jay-Z's hit "99 Problems" op hun website. Deze kon door de fans gratis gedownload worden.

    How to Steal a Jet Fighter (2010 - heden)
    Op 16 november 2010 kondigde Liam Howlett aan dat de band na hun Amerikaanse tournee met Linkin Park terug de studio ingaan om te werken aan hun zesde studioalbum. In mei 2012 kondigde Howlett aan dat How to Steal a Jet Fighter als werktitel gebruikt wordt. Bij optredens heeft de band een aantal van de nieuwe liedjes gespeeld. Zo speelde de band twee nieuwe nummers, "AWOL" en "Dogbite", op 9 december 2011 in Curitiba. Op het Britse Download Festival speelde de band het nummer "Jet Fighter".