Edward Quinn, geboren 1920 in Ierland, leefde en werkte in de jaren 50 als fotograaf aan de Côte d’Azur, de plek tijdens de “Golden Fifties” voor beroemdheden, kunstenaars en zakenmensen uit heel de wereld. De beroemdheden wisten hoe belangrijk hun spontane foto's waren en Quinn was op de juiste tijd op de juiste plaats.

In 1951 ontmoette Edward Quinn Pablo Picasso voor het eerst. Hun vriendschap bleef tot de dood van Picasso in 1973. Picasso had veel invloed op zowel Quinn als op zijn werk. Hij is de schrijver van verschillende boeken en film over Picasso.

In de jaren 60 concentreerd zijn werk zich op artiesten, onder hun Max Ernst, Alexander Calder, Francis Bacon, Salvador Dalí, Graham Sutherland, David Hockney.
Aan het eind van de jaren 80 ontstaat er een vriendschap tussen Quinn en Georg Baselitz die lijkt op die met Picasso.

Vanaf 1992 tot zijn dood in 1997, woont Edward Quinn vlak bij Zurich met zijn zwitserse vrouw Gret. Zij beheert zijn ernorme archief.