Jan de Hartog (Haarlem, 22 april 1914 – Houston, 22 september 2002) is een bekende Nederlandse [[auteur|romanschrijver).

Jan de Hartog publiceerde aanvankelijk onder het pseudoniem F.R. Eckmar (verrekmaar). Hij werd vooral bekend door zijn boek Hollands Glorie, over de beginperiode van de zeesleepvaart, dat ook voor een Nederlandse televisieserie is verfilmd. Samen met zijn echtgenote emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij diverse sociaal bewogen romans schreef, die door hemzelf in het Nederlands zijn vertaald, onder andere de geschiedschrijving over de Quakers in vier forse delen.

Zijn boek Gods geuzen gaat over zendingswerk in de oerwouden van Indonesië. De Kapitein, Stella Maris en Thalassa gaan alle over de scheepvaart.

Na publicatie van Het Hospitaal over de misstanden in een Amerikaans ziekenhuis, moest hij zelfs de stad waar het zich afspeelde ontvluchten.

Een ander boek - ook verfilmd - is De Kleine Ark, handelend over de Watersnoodramp, die Nederlandse provincie Zeeland in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 trof. Ook Jan de Hartog verleende hulp bij het redden van de slachtoffers. Of dit boek daarom autobiografisch genoemd kan worden, is twijfelachtig. In ieder geval geeft het wel de problemen bij de hulpverlening weer in een land dat zo kort na de Tweede Wereldoorlog (en dus in wederopbouw) opnieuw een grote ramp onder ogen moest zien.



Prijzen

1939 - Mr. H.G. van der Vies-prijs voor De ondergang van de vrijheid

1966 - Edmond Hustinxprijs voor zijn gehele oeuvre
1990 - Jacobson-prijs voor zijn romans die het gevoel van de Nederlandse identiteit hebben versterkt