De foto’s van Arthur Elgort (New York, 1940) zijn van een bijna nonchalante kwaliteit. Ontspannen, alsof ze tussen de opnames door tot stand zijn gekomen. Ze getuigen van een groot vertrouwen van de geportretteerden in de fotograaf. De absolute voorwaarde om met modellen om te gaan, zoals hij zelf eens zei. Diezelfde terloopsheid spreekt uit zijn boeken Arthur Elgort’s Models Manual (1993), Camera Ready: How to Shoot Your Kids (1997) en Camera Crazy (2004), zijn nieuwste werk. Deze boeken zijn van een professionele perfectie, en tegelijk van een speelse zelfrelativering. Arthur Elgort laat zien hoe leuk fotograferen kan zijn.

Arthur Elgort studeerde aanvankelijk kunstgeschiedenis, grafiek en schilderkunst. Vroeg in de jaren zestig begon hij zijn schilderijen te fotograferen met een Polaroid 100 camera. Via die foto’s kon hij afstand nemen en zien hoe zijn werk er echt uitzag. Al gauw ontdekte hij dat fotografie veel interessanter was dan schilderkunst: hij begon namelijk de meisjes op school te fotograferen. Elgort besloot het schilderen op te geven en fotograaf te worden.
Inmiddels heeft Elgort vrijwel alle bekende topmodellen gefotografeerd: van Naomi Campbell en Christy Turlington tot Cindy Crawford en Linda Evangelista. Arthur Elgort is een “modellenmaker”. Hij heeft vele topmodellen gelanceerd. Elgort ziet zichzelf graag als een coach. Een coach met een camera. Dat is ook de reden dat hij een Models Manual heeft gemaakt. Hierin hebben de meeste modellen met wie hij ooit werkte een eigen hoofdstuk gekregen. Naast de foto’s die tevens in de Vogue, Vanity Fair en Visionaire verschenen, zijn er pretentieloze snapshots in te zien. Juist deze snapshots zijn zeer interessant, omdat ze een inzicht geven in zijn werkwijze. In Camera Ready: How to Shoot Your Kids levert Elgort praktisch advies over hoe je de aandacht van kinderen vasthoudt, met vertederende voorbeelden van opnames van zijn eigen kinderen.

Behalve mode- en kinderfotograaf is Arthur Elgort een fervent verzamelaar van fototoestellen. Het zijn er inmiddels meer dan honderd en Elgort zegt dat hij ze nog allemaal gebruikt. De eerste aankoop stamt uit 1965: een Nikon F. De volgende was een Leica M-2 met een 35 mm Summicron lens. Daarna werd de overstap naar grotere formaten gemaakt, beginnend met een Graflex 4x5 en een Rolleiflex. Toen volgden Hasselblads, Linhofs en Mamiyas. En onlangs een digitale Olympus, voor het vrije werk. Arthur Elgort gaat eigenlijk nooit zonder camera op stap. Wanneer iets zijn aandacht opeist, een grappige blik, een mooie lichtinval, een vreemde houding van een toevallige voorbijganger, of vakgenoten met een camera, dan legt hij dat onmiddellijk vast met een kleinbeeldcamera. Dit resulteerde in het boek Camera Crazy.