Rineke Dijkstra

  • Books
    "Portraits"
    22,5 x 16,5 cm
    "IF/THEN PLAY"
    21,5 x 27,5 cm
    Israel Portraits
    22 x 27 cm
    Stofgoud, Boek van Rineke Dijkstra & Jacob Molenhuis
    14,5 x 19,5 cm
    Gold dust, boekje met foto's van Rineke Dijkstra en Jacob Molenhuis
    14,5 x 19,5 cm
    Location
    29,8 x 21 cm
  • Biography

    Rineke Dijkstra werd in Sittard in 1959 geboren en brak in de jaren negentig internationaal door met haar serie ‘Strandportretten’, waarvoor zij jongens en meisjes op stranden over de hele wereld fotografeerde. Onbevangen en soms wat onhandig poseerden de onzekere pubers in hun badpak of zwembroek voor haar camera. De monumentale kleurenfoto’s missen iedere opsmuk, maar zijn toch heel indringend en voor iedereen herkenbaar. Ook na haar indrukwekkende reeks strandfoto’s bleef Rineke Dijkstra gefascineerd door kinderen vol twijfels en pubers op zoek naar hun identiteit. Zo fotografeerde ze hoekige tienermeisjes in sexy jurkjes in discopaleis The Buzzclub in Liverpool – net echte femmes fatales – en puisterige Engelse schooljochies. Ook portretteerde ze Portugese stierenvechters direct na hun optreden in de arena, pas bevallen jonge moeders met hun baby’s, en Israëlische jongens en meisjes in uniform. In haar foto’s worden de modellen steevast met behulp van een technische camera frontaal en vaak ten voeten uit gefotografeerd, tegen een rustige of zelfs geheel egale achtergrond. Omdat er verder weinig omgeving is, ligt alle nadruk op de hoofdpersoon. De nadrukkelijkheid wordt nog versterkt doordat de modellen met behulp van flitslicht zijn uitgelicht. Deze onnatuurlijke lichtval isoleert de geportretteerden van hun omgeving en geeft aan het geheel een extra theatraal effect. Dijkstra’s foto’s tonen de mens in al zijn kwetsbaarheid, maar tegelijkertijd met groots vertoon van kracht. De benadering van Rineke Dijkstra is sober, zonder afleidende anekdotische details. De foto’s zijn echte spiegelbeelden, in de zin dat de geportretteerden ’eerlijk’ worden weergegeven. Ze hebben niets te verbergen, ze bepalen zelf hun houding. Dijkstra heeft een aangeboren talent om dat moment van ’echtheid’, van natuurlijke uitstraling precies te kiezen. De toeschouwer voelt zich, ondanks het feit dat de voorstelling herkenbaar en hartveroverend is, toch vaak ongemakkelijk bij zoveel openheid en intimiteit.