Govert de Roos (Amsterdam, 1953) ontwikkelt al op zeer jeugdige leeftijd zijn passie voor fotografie. Het begint met zijn liefde voor popmuziek en de uitdaging om tijdens liveconcerten vooraan met de echte fotografen mee te schieten. Zo af en toe levert dat een scherp beeld op. Thuis geniet hij van het toveren in de donkere kamer.

Op vijftienjarige leeftijd weet hij met een vervalst pasje door te dringen tot de hairpeace-bedpeace actie van John Lennon en Yoko Ono. Dat wordt opgemerkt door de beroepsfotografen die zijn lef bewonderen. Zo ontmoet hij in 1969 Nico van der Stam, portretfotograaf, die Govert in dienst neemt en hem met name het ambacht fotografie eigen maakt.

Als assistent-fotograaf krijgt Govert de gelegenheid zelfstandig sessies te organiseren met befaamde Nederlanders, nationale en internationale popgroepen. Het eerste half jaar haalt hij al twee covers...

In 1972 stapt hij over naar Claude Vanheye, popfotograaf, die nog dichter bij de actuele muziekwereld staat. Govert is een bewonderaar van zijn werk en krijgt nu de kans om zich te ontplooien in wat hijzelf met fotografie wil. Onder Claudes leiding verschijnt er veel werk van Goverts hand in de muziektijdschriften. Inmiddels historische beelden.

Na drie jaar wordt het tijd om zich als zelfstandig fotograaf te vestigen.

In juli 1975 start Govert, onder eigen naam, een bescheiden studio in een sfeervolle garage midden in Amsterdam. Hij blijft daar 30 jaar!

Hij werkt voor talloze bladen.Daarnaast wordt hij veel gevraagd voor platen/cd-hoezen, waarin hij zijn creativiteit goed kwijt kan.Hij ontwikkelt zijn vermogen mensen te portretteren en verstaat de kunst ieders mooiste kant te belichten. Altijd anders maar toch herkenbaar als een de Roos. Met een schepje er bovenop heet dat glamour.

Zo wordt zijn naam onlosmakelijk gekoppeld aan de entertainment.

Toch is de glitter en glamour die hen omringt niet waar hij op uit is. Met zijn foto’s wil Govert de Roos juist de mythe doorbreken: Een fraaie buitenkant staat altijd in het teken van de persoon, die zich daardoor sterker voelt en zich eerder zal inzetten.

Momenteel is hij actief binnen de wereld van muziek, theater en film.

Inmiddels gaat ook zijn vrije werk een grotere rol spelen en exposeert hij van tijd tot tijd. Hij geniet van de vrijheid zijn eigen ideeën en ervaring te bundelen in die ene gepassioneerde klik.

Trots op:

> 1979 - Prijs Rundy Magazine Duitsland: beste hoes Lucifers Friend 1978
> 1980 - 1e Prijs Muziek Expres: beste hoes Nederland Kayak
> 1982 - 1e Prijs Zilveren camera Theater en Kunst : portret Kitty Courbois
> 1988 - Genomineerd met vier foto’s Diamond Award Festival
> 1989 - Overzichtstentoonstelling Naarden Fotofestival
> 1995 - Eerste Playmate voor Russische Playboy-editie
> 1998 - Beste radio-affiche buitenland American Broadcasting Society
> 2005 - Beste natuurfoto 2004 : koe
> 2005 - Expositie Schreeuwen Naarden Fotofestival
> 2006 - Expositie Schreeuwen als décor tijdens thema-avond BANG in Stadsschouwburg Amsterdam
> 2007 - Toekenning LOF Prijs (Lucas-Ooms Fonds) voor grote betekenis voor de nederlandse tijdschriftenbranche