Kees Brusse (Rotterdam, 26 februari 1925 - ) is een Nederlands acteur (film en toneel), filmregisseur en scenarioschrijver, die dit werk combineert met werk voor radio (ondermeer hoorspelspeler), televisie en reclame

Biografie
Kees Brusse is een zoon van auteur en journalist Marie Joseph Brusse en operazangeres Antje Ebes. Hij heeft twee broers, Ytzen Brusse (documentairemaker) en de journalist Jan Brusse, en halfbroers Peter Brusse (journalist/programmamaker), Mark Brusse (beeldhouwer) en Henk Brusse.


Brusse trouwt vijf maal:
In 1948 met Pamela Ingenegeren.
In maart 1954 hertrouwt hij met de actrice Mieke Verstraete. Uit dit huwelijk wordt dochter Annegien geboren.
In 1975 met Marlou Peters. Uit deze verbindtenis wordt dochter Anouk geboren.
In 1986 met Sonja Boerrigter. Met haar vertrekt hij in 1988 uit Nederland naar achtereenvolgens Bonaire, Frankrijk en Australië. Na haar overlijden in 2000 keert Brusse tijdelijk terug naar Nederland.
In ?? met de Australische Joan ??
Brusse woont in Perth (Australië) waar hij geniet van de anonimiteit.

Kees Brusse maakt in 1941 op 16-jarige leeftijd zijn toneeldebuut als Pietje Puck in Boefje bij het Gemeentelijk Theaterbedrijf Amsterdam. Een jaar, 1942, later speelt hij in De mooiste ogen van de wereld. In 1943 speelde hij bij het Centraal Toneel onder leiding van Cees Laseur. Met Cees Laseur en Wim Ibo maakt hij daarnaast cabaret. Vanaf 1945, na de bevrijding, werkt Brusse in het cabaret van Wim Sonneveld. Met het internationaal cabaretgezelschap van Rudolf Nelson maakt hij een tournee door Zwitserland. In de periode 1948-49 reist Brusse met zijn Toneelgroep C6 door Indonesië. Van 1952 tot 1954 geeft Brusse artistiek leiding aan de Rotterdamse Comedie en werkt daar samen met dramaturge Anna Blaman en zijn latere vrouw Mieke Verstraete.

Brusse combineert bij de opkomst van de televisie het werk voor dit nieuwe medium door overdag in de studio te staan en ’s avonds op het toneel. Tot het begin van de jaren 1960 houdt hij deze combinatie vol. Brusse werkt onder andere voor Toneelgroep Theater, de Haagse Comedie, het Amsterdams Toneel en de Nederlandse Comedie.

Kenmerkend voor Brusse is de stijl die hij in zijn toneeltijd ontwikkelde. Geen overdreven gebaren of gedragen stem, maar een ingetogen, uiterst natuurlijke manier van spelen.

Hij maakt als elfjarige zijn debuut met de rol van de broer van Merijntje in de film Merijntje Gijzens jeugd.

Zie de lijst onder ’Lijsten van producties’ voor de vele films waarin Brusse acteerde.


Filmregisseur
Al in de jaren 1950 toont Brusse zijn interesse in de jongeren in een turbulente tijd. Films als De paraplu en Het gerucht pleiten voor seksuele voorlichting aan jongeren (films gemaakt in opdracht van Stichting Pro Juventute).

Als regisseur oogstte Brusse respect met Mensen van morgen dat een tijdsbeeld geeft door interviews met jongeren. Ook in Gedachten over het sexuele leven van de mens voert Brusse gesprekken met jongeren. In deze film (gemaakt in opdracht van de Nationale Federatie voor de Geestelijke Volksgezondheid) gesprekken over seksuele ervaringen en fantasieën.

Een opmerkelijke productie is Vader is zo stil de laatste tijd omdat Brusse hierin zowel auteur, producent, regisseur, acteur als cameraman is. Deze film, die het ouder worden als thema heeft, is alleen als video uitgebracht. 


Radio en televisie
Brusse heeft aanvankelijk op de radio succes met Kobus Rarekiek. Daarna is Brusse te horen in de rol van de zoon in de tweewekelijkse hoorspelserie De familie Doorsnee, geschreven door Annie M.G. Schmidt en uitgezonden van oktober 1952 tot en met april 1958 op de maandagavond door de VARA. In de jaren 1950 speelt hij samen met Wim Kan in het improvisatieprogramma Blokkade de radiomannetjes Zoutlegger en Doordouer. Naast zijn optredens in hoorspelen is Brusse te horen in Babyzitten, waar hij als babysitter de in huis gevonden grammofoonplaten becommentarieert, en in Tante Truus, waarin hij zogenaamde vragen van luisteraars beantwoordt. Latere hoogtepunten zijn het wekelijkse Onder de mensen (twee seizoenen eind jaren 1970), interviews met mensen over leven en werk, en Kees Brusse leest voor… uit het leven van Dick Trom of Pinokkio (AVRO, eind jaren 1980).

Ook op televisie was Brusse regelmatig te zien. Zie de lijst onder ’Lijsten van producties’. Van de lijst zijn het vooral de producties Pension Hommeles (de eerste Nederlandse televisieserie), Maigret (waarin Brusse de rol heeft van commissaris Maigret), Tussen wal en schip, Man van alledag en Mensen zoals jij en ik waarmee Brusse naam heeft gemaakt. Daarnaast trad hij op in spelprogramma’s zoals Wie van de drie waarin hij panellid was naast onder andere Albert Mol en Martine Bijl. 

Trivia
Kees Brusse heeft de Kees Brusse Stichting in het leven geroepen voor de emancipatie van ouderen.
Brusse ontving in 1982 de TeleVizierring voor Mensen zoals jij en ik.
Brusse werd in 1987 Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Ambassadeur van de organisatie Greenwisheen, een platform voor mensen die hun expertise, creativiteit en talenten willen inzetten voor initiatieven op het terrein van natuur, milieu en duurzaamheid.
Brusse bezit van zijn vriend Herbert Heinecker verhalen, die zo verfilmd kunnen worden. Brusse heeft echter niet meer de contacten in Hilversum, om deze vaak dure producties te realiseren.
Brusse werkt aan het script Sterf niet voor je doodgaat (Australisch/Nederlandse coproductie).

Lijsten van producties

Filmografie als regisseur
De paraplu (1956)
Rhapsodie in fruit (1957)
Volg die vrouw (1959)
Het gerucht (1960)
Kermis in de regen (1962)
De overval (dialoogregie; 1962)
Mensen van morgen (1964)
Menschen von Morgen (1966)
Gedachten over het sexuele leven van de mens (1967)
Een stukje Noord-Holland (1974)
De verjaring (televisie, 1980)
Een magisch eiland (documentaire, 1993)
Post uit de Antillen (1998)
Een bijzondere tocht (2000)
Vader is zo stil de laatste tijd (2002)

Filmografie als acteur
Merijntje Gijzen’s jeugd (Kurt Gerron, 1936)
Ieder zijn kans (onbekend, 1948)
De dijk is dicht (Anton Koolhaas, 1950)
Hij, zij, en een wereldhaven (Ytzen Brusse, 1952)
Het meest getapt (Ytzen Brusse, 1953)
’t Komt in de bus (onbekend, 1953)
Ciske de Rat (Wolfgang Staudte, 1955)
Ciske - Ein Kind braucht Liebe (Wolfgang Staudte, 1955 - BRD)
Kleren maken de man (Georg Jacobi, 1957)
Acht Mädels im Boot (Alfred Bittins, 1957- BRD)
Jenny (Willy van Hemert, 1958)
Volg die vrouw (1959)
De zaak M.P. (Bert Haanstra, 1960)
Kermis in de regen (1962)
De overval (Paul Rotha, 1962)
Resistance (1963)
Mensen van morgen (interviewer, 1964)
Menschen von Morgen (interviewer, 1966)
Gedachten over het sexuele leven van de mens (interviewer, 1967)
Blue Movie (Wim Verstappen, 1971)
VD (Wim Verstappen, 1972)
Dakota (Wim Verstappen, 1974)
Dokter Pulder zaait papavers (Bert Haanstra, 1975)
Rooie Sien (Frans Weisz, 1975)
Verlies (Olga Madsen, 1976)
Mysteries (Paul de Lussanet, 1978)
Een pak slaag (Bert Haanstra, 1979)
De verjaring (televisie, 1980)
Vroeger kon je lachen: Een film rond Simon Carmiggelt (Bert Haanstra, 1983)
Man, vrouw, hondje (Nicole van Kilsdonk, 1999)

Producties op televisie
Slaaf geboornen ontwaakt (1 mei 1952)
Het onstuimige hart (12 december 1952)
Afscheid van een clown (28 april 1953)
Het staat te bezien (10 april 1953)
De klucht van de koe (23 mei 1953)
Emperor Jones (3 juli 1953)
Het oude huis (14 september 1954)
Met eervol ontslag (21 december 1954)
Paradijsvogels (12 juli 1955)
Klokslag negen (5 december 1956)
Moord aan boord (26 december 1956)
Hé daar (10 januari 1957)
Stoephuisterwoude (23 februari 1957)
Het spinneweb (27 februari 1957)
De gebroken kruik (19 februari 1958)
Miranda (29 januari 1958)
Pension Hommeles (1957-1959)
De wiskunstenaars (1 oktober 1958)
Het huis van Mungo King (22 oktober 1958)
Het hemelbed (11 november 1958)
De kamer waarin wij leven (10 maart 1959)
De kleine prins (1958-1959)
Meeuwen boven Sorrento (8 april 1959)
De man die zichzelf bedroog (3 september 1959)
Alles in tweevoud (4 februari 1960)
Het legaat (7 juli 1960)
Vuile handen (13 mrt en 14 april 1960)
Kronkelwegen (5 oktober 1960)
Driesprong (18 november 1960)
Kent u de melkweg? (30 maart 1961)
Man van alle dag (2 oktober 1962)
Erik Sikkes (5 januari 1964)
Maigret (1964-1965)
001 van de contraspionage (24 april 1966)
Céline (1966-1967)
De roverssymphonie (1966-1967)
De blauwe kamer (1968-1969)
Het spoor van de Hollander (1968-1969)
Zomerdagdroom (1968-1969)
Hé Joe (1969-1970).
Op straffe des doods (29 januari 1970)
’t Schaep met de 5 pooten (1969-1970)
Lotje (1969-1970)
Arsenicum en oude kant (1973-1974)
Amsterdam 700 (1975)
De verlossing (9 februari 1975)
Pleisterkade 17 (7 december 1975)
Tussen wal en schip (21 maart 1977)
Dagboek van een Herdershond (de stem van de ’engelbewaarder’, 1977-1980)
De onweersvogel (1978-1979)
Gaslicht (27 oktober 1979)
De verjaring (4 mei 1980)
Mijn vriend de moordenaar (26 september 1980)
Mensen zoals jij en ik (1981-1982)
De witte leugen (1981-1982)
Dubbelpion (21 januari 1982)
Drama in muziek, afl. 2 (8 november 1982)
Morgen gaat het beter (1986)
De erfenis (29 augustus 1986)
De gevangene (19 december 1986)
De wandelaar (23 november 1989).
Maak dat de kat wijs (17 mei 1991)
Suite 215 (29 september 1992)
Tasten in het duister (1996)
De Erfenis (2004)